To små planeter

i kvert sitt univers

I lysår, ikkje meter,

måles avstanden på tvers

likavel så nære og litt glad

Kanskje avstand e bra

Eg tenke på mysteriet deg

og under øve alle under: at du elske meg

eg tenke på mysteriet deg og under øve alle under at du elske meg

Nå henger månen lavt øve’ fjorden

går han lenger ned nå blir han våt

den andre gjesten e foren

og du spele’ ein eggande låt, – eg e så tent

Du e forbuden frukt, det gjør meg vondt

det sprenge sånn på at eg går snart i sundt

eg har lyst, men e redd, nå går allting rundt

eg trur eg blir galen

Nå kan eg ’kje ein gong lenger se deg

du e borte i ei tåka av begjær

så seie du du vil ligga med meg

eg vet ikkje ka eg ska gjer, – eg må gå.

Eg har for møkje å tapa, for lite å vinna

det e feigt, men eg må bare sjå å forsvinna

Eg går ut i nattå fremdeles forblinda – eg tapte, men vant

– eg tenke det går kanskje fleire tog

og ser bort på månen – den klarte seg og

Ung og forelska, famlande, forvirra

håvelaust betatt av deg

Du va så fine, eg va ein kløne

men du va visst interessert i meg

Me kom i sammen titt og ofta

me hadde alt me trengte då

Me va så nære, me smelta sammen

og me hørte bryllupsklokker slå

Du og eg, du og eg, du og eg

Du og eg, du og eg, du og eg

Du og eg har ein gammal drøm

ein drøm som aldri dør

og me ska visa heile verden

det kan bli bål av gamle glør

og bålet ska varma og brenna

og isen ska smelta ned

tru og håp ska me tenna for fred

To små planeter

i SAMME univers

I lysår, ikkje meter,

måles avstanden på tvers

likavel så nære og

litt glad

Kanskje avstand e bra…….